czwartek, 31 maja 2018

Dobry miesiąc / Dobrý mesiac


Ten mijający maj to był całkiem dobry miesiąc. M. otworzy pewnie szeroko oczy ze zdziwienia, gdy to przeczyta (bo najczęściej w moim słowniku rzeczy czy wydarzenia nie są fajne, póki całkowicie nie dobiegną końca, żeby nie było już cienia możliwości, że coś je popsuje ;)), ale tak – piszę to z pełnym przekonaniem – ten miesiąc jeszcze się nie skończył, ale choćby 31 maja o 23:59 wydarzył się jakiś kataklizm, nie wpłynie to na mój odbiór jego pozostałych 30 dni ;).

Przywitałam maj w Polsce. Po długim czasie nareszcie trafiliśmy szóstkę w totka, czyli prawie przez cały nasz pobyt na Wybrzeżu dopisywała nam piękna pogoda. Zamoczyliśmy pierwszy raz w tym roku nogi w morzu, budowaliśmy zamki z piasku na plaży, odpoczywaliśmy w hamaku, ścigaliśmy się na trawie, zajadaliśmy się lodami, nawet festyn miejski zaliczyliśmy! M. zdążył też przetestować samolot na trasie Gdańsk-Wiedeń, Wiedeń-Gdańsk – lata jak marzenie, polecamy ;).

Powrót do domu okazał się bezbolesny, a weekend, który po nim nastąpił, był dla mnie niczym gwiazdka z nieba – M. pojechał na dwudniowy wypad kawalerski, dzieci pojechały do słowackich dziadków, a ja… spędziłam swój pierwszy weekend, od kiedy mieszkamy w Bratysławie, zupełnie samiuteńka w mieszkaniu. Nie powiem, to było naprawdę coś ;). I wcale nie narzekałam na nudę, kto rzadko zostaje sam we własnym domu, pewnie dobrze mnie zrozumie :D.

Tymczasem dzień po tym, jak wszystkie potwory zwaliły się na powrót do mieszania, przyjechała… moja mama :). Ostatnio była u nas na przełomie listopada i grudnia, więc trochę czasu od tego momentu minęło. Wprawdzie dopiero co widzieliśmy się w Polsce, ale kalendarza czasem nie da się rozciągnąć i nie byliśmy w stanie znaleźć żadnego innego dogodnego terminu w ciągu najbliższych dwóch miesięcy. Spotkanie z mamą odbyło się niestety kosztem tak przeze mnie zachwalanego festiwalu słowackiego filmu, który odbywał się już po raz trzeci w Partizánskem, ale wybiorę się na czwartą edycję :). Z mamą tymczasem byłyśmy na wieży UFO świętować jej urodziny, pojechaliśmy na moje ukochane Węgry do Lébény, Pannonhalma i Györu (cudowne miejsca, gorąco wszystkim polecam, kolejny raz doceniam położenie Bratysławy i możliwości organizowania wspaniałych wycieczek, które stwarza), a gdy dołączył do nas mój tato wraz ze swoimi znajomymi – obejrzeliśmy zaporę wodną Gabčíkovo w akcji („winda” wodna na Dunaju dla wielkich promów :)) i zaliczyliśmy niezapomnianą jazdę Prešporáčikiem po Starym Mieście, o której wspominałam już na fb niniejszego bloga ;). Aha, no i miałam ogromne szczęście spędzić Dzień Matki ze swoimi dziećmi i ze swoją własną mamą :). Czego chcieć więcej? :)

W międzyczasie otrzymałam jeszcze parę świetnych wiadomości, nawiązałam parę cennych kontaktów, wykonałam parę ciekawych zleceń. Do tego wspaniałe nagrody dla polskich twórców (Złota Palma dla najlepszego reżysera w Cannes dla Pawła Pawlikowskiego i Międzynarodowa Nagroda Bookera dla Olgi Tokarczuk). Tak. To to był naprawdę dobry miesiąc. Bez dwóch zdań :).



Ten končiaci sa máj to bol celkom dobrý mesiac. M. isto naširoko otvorí oči od prekvapenia, keď si to prečíta (pretože najčastejšie v mojom slovníku veci alebo udalosti nie sú dobré, kým sa celkom neskončia, aby nebola žiadna šanca, že sa v nich niečo pokazí ;)), ale áno – píšem to s plným presvedčením – ten mesiac sa ešte neskončil, ale aj keby sa 31.5. o 23:59 stala nejaká katastrofa, neovplyvní to moje vnímanie zvyšných 30 dní ;).

Máj som privítala v Poľsku. po dlhom čase sme konečne mali šťastie, pretože celý náš pobyt na pobreží nás sprevádzalo krásne počasie. Prvýkrát v tomto roku sme si omočili nohy v mori, stavali sme hrady z piesku na pláži, odpočívali sme v sieti, naháňali sme sa po tráve, napchávali sa zmrzlinou, dokonca sme sa zúčastnili aj miestneho festivalu! M. tiež stihol otestovať lietadlo na trase Gdańsk-Viedeň, Viedeň-Gdańsk – je to spojenie podľa našich predstáv, odporúčame ;).

Návrat domov bol bezbolestný a víkend, ktorý po ňom nasledoval, bol pre mňa ako dar z neba – M. šiel na dvojdňovú rozlúčku so slobodou, deti odišli k slovenským starým rodičom a ja.... ja som strávila svoj prvý víkend, odkedy bývame v Bratislave, úplne sama v byte. Nebudem klamať – to bolo skutočne niečo! ;) A vôbec som sa nesťažovala na nudu – kto býva zriedka sám vo vlastnom byte, ten ma určite ľahko pochopí :D.

No a deň po tom, ako sa všetky potvory vrátili do bytu, prišla... moja mama :). Naposledy u nás bola na prelome novembra a decembra, a odvtedy už prešlo veľa času. V skutočnosti sme sa len chvíľu predtým rozlúčili v Poľsku, ale kalendár sa niekedy nedá natiahnuť a nedokázali sme nájsť žiadny iný vhodný termín počas najbližších dvoch mesiacov. Stretnutie s mamou síce znamenalo, že som sa musela vzdať účasti na festivale slovenského filmu, ktorý som naposledy tak chválila a ktorý sa už tretíkrát uskutočnil v Partizánskom, ale určite pôjdem na štvrtý ročník :). S mamou sme však boli na veži UFO sláviť jej narodeniny, vycestovali sme do môjho obľúbeného Maďarska, do Lébény, Pannonhalmy aj Györu (krásne miesta, veľmi ich všetkým odporúčam a opätovne sa teším z polohy Bratislavy a možnosti organizovania skvelých výletov, ktorú vďaka tomu máme), a keď sa k nám pridal môj tato spolu so svojimi známymi, prezreli sme si Vodné dielo Gabčíkovo v akcii (vodný „výťah” na Dunaji pre veľké lode :)) a prešli sme sa tiež Starým mestom na nezabudnuteľnom Prešporáčiku, čo som už spomenula aj na fb blogu ;). Aha, no a mala som veľké šťastie, pretože som mohla stráviť Deň matiek (26. maj) so svojimi deťmi aj so svojou mamou :). Čo viac si priať? :)

Medzitým som dostala niekoľko výborných správ, nadviazala zopár cenných kontaktov, vybavila niekoľko zaujímavých objednávok. K tomu ešte úžasné ocenenia poľských tvorcov (Zlatá palma pre najlepšieho režiséra v Cannes pre Pawła Pawlikowského a Medzinárodná cena Bookera pre Olgu Tokarczuk). Áno. Bol to skutočne dobrý mesiac. Nepochybne :).