Ten mijający maj to był całkiem dobry miesiąc. M. otworzy
pewnie szeroko oczy ze zdziwienia, gdy to przeczyta (bo najczęściej w moim
słowniku rzeczy czy wydarzenia nie są fajne, póki całkowicie nie dobiegną
końca, żeby nie było już cienia możliwości, że coś je popsuje ;)), ale tak –
piszę to z pełnym przekonaniem – ten miesiąc jeszcze się nie skończył, ale
choćby 31 maja o 23:59 wydarzył się jakiś kataklizm, nie wpłynie to na mój
odbiór jego pozostałych 30 dni ;).
Przywitałam maj w Polsce. Po długim czasie nareszcie
trafiliśmy szóstkę w totka, czyli prawie przez cały nasz pobyt na Wybrzeżu
dopisywała nam piękna pogoda. Zamoczyliśmy pierwszy raz w tym roku nogi w
morzu, budowaliśmy zamki z piasku na plaży, odpoczywaliśmy w hamaku, ścigaliśmy
się na trawie, zajadaliśmy się lodami, nawet festyn miejski zaliczyliśmy! M.
zdążył też przetestować samolot na trasie Gdańsk-Wiedeń, Wiedeń-Gdańsk – lata
jak marzenie, polecamy ;).
Powrót do domu okazał się bezbolesny, a weekend, który po
nim nastąpił, był dla mnie niczym gwiazdka z nieba – M. pojechał na dwudniowy
wypad kawalerski, dzieci pojechały do słowackich dziadków, a ja… spędziłam swój
pierwszy weekend, od kiedy mieszkamy w Bratysławie, zupełnie samiuteńka w
mieszkaniu. Nie powiem, to było naprawdę coś ;). I wcale nie narzekałam na
nudę, kto rzadko zostaje sam we własnym domu, pewnie dobrze mnie zrozumie :D.
Tymczasem dzień po tym, jak wszystkie potwory zwaliły się na
powrót do mieszania, przyjechała… moja mama :). Ostatnio była u nas na
przełomie listopada i grudnia, więc trochę czasu od tego momentu minęło.
Wprawdzie dopiero co widzieliśmy się w Polsce, ale kalendarza czasem nie da się
rozciągnąć i nie byliśmy w stanie znaleźć żadnego innego dogodnego terminu w
ciągu najbliższych dwóch miesięcy. Spotkanie z mamą odbyło się niestety kosztem
tak przeze mnie zachwalanego festiwalu słowackiego filmu, który odbywał się już po raz
trzeci w Partizánskem, ale wybiorę się na czwartą edycję :). Z mamą
tymczasem byłyśmy na wieży UFO świętować jej urodziny, pojechaliśmy na moje ukochane Węgry do Lébény,
Pannonhalma i Györu (cudowne miejsca, gorąco wszystkim polecam, kolejny raz
doceniam położenie Bratysławy i możliwości organizowania wspaniałych wycieczek,
które stwarza), a gdy dołączył do nas mój tato wraz ze swoimi znajomymi – obejrzeliśmy
zaporę wodną Gabčíkovo w akcji („winda” wodna na Dunaju dla wielkich promów :))
i zaliczyliśmy niezapomnianą jazdę Prešporáčikiem po Starym Mieście, o której
wspominałam już na fb niniejszego bloga ;). Aha, no i miałam ogromne szczęście
spędzić Dzień Matki ze swoimi dziećmi i ze swoją własną mamą :). Czego chcieć
więcej? :)
W międzyczasie otrzymałam jeszcze parę świetnych wiadomości,
nawiązałam parę cennych kontaktów, wykonałam parę ciekawych zleceń. Do tego
wspaniałe nagrody dla polskich twórców (Złota Palma dla najlepszego reżysera w
Cannes dla Pawła Pawlikowskiego i Międzynarodowa Nagroda Bookera dla Olgi
Tokarczuk). Tak. To to był naprawdę dobry miesiąc. Bez dwóch zdań :).
Ten končiaci sa
máj to bol celkom dobrý mesiac. M. isto naširoko otvorí oči od prekvapenia, keď
si to prečíta (pretože najčastejšie v mojom slovníku veci alebo udalosti nie sú
dobré, kým sa celkom neskončia, aby nebola žiadna šanca, že sa v nich niečo
pokazí ;)), ale áno – píšem to s plným presvedčením – ten mesiac sa ešte
neskončil, ale aj keby sa 31.5. o 23:59 stala nejaká katastrofa, neovplyvní to
moje vnímanie zvyšných 30 dní ;).
Máj som privítala
v Poľsku. po dlhom čase sme konečne mali šťastie, pretože celý náš pobyt na
pobreží nás sprevádzalo krásne počasie. Prvýkrát v tomto roku sme si omočili
nohy v mori, stavali sme hrady z piesku na pláži, odpočívali sme v sieti,
naháňali sme sa po tráve, napchávali sa zmrzlinou, dokonca sme sa zúčastnili aj
miestneho festivalu! M. tiež stihol otestovať lietadlo na trase Gdańsk-Viedeň, Viedeň-Gdańsk
– je to spojenie podľa našich predstáv, odporúčame ;).
Návrat domov bol
bezbolestný a víkend, ktorý po ňom nasledoval, bol pre mňa ako dar z neba – M.
šiel na dvojdňovú rozlúčku so slobodou, deti odišli k slovenským starým rodičom
a ja.... ja som strávila svoj prvý víkend, odkedy bývame v Bratislave, úplne
sama v byte. Nebudem klamať – to bolo skutočne niečo! ;) A vôbec som sa
nesťažovala na nudu – kto býva zriedka sám vo vlastnom byte, ten ma určite ľahko
pochopí :D.
No a deň po tom,
ako sa všetky potvory vrátili do bytu, prišla... moja mama :). Naposledy u nás
bola na prelome novembra a decembra, a odvtedy už prešlo veľa času. V
skutočnosti sme sa len chvíľu predtým rozlúčili v Poľsku, ale kalendár sa niekedy
nedá natiahnuť a nedokázali sme nájsť žiadny iný vhodný termín počas
najbližších dvoch mesiacov. Stretnutie s mamou síce znamenalo, že som sa musela
vzdať účasti na festivale slovenského filmu, ktorý som naposledy tak chválila a ktorý sa už tretíkrát uskutočnil v
Partizánskom, ale určite pôjdem na štvrtý ročník :). S mamou sme však boli na
veži UFO sláviť
jej narodeniny, vycestovali sme do môjho obľúbeného Maďarska, do Lébény,
Pannonhalmy aj Györu (krásne miesta, veľmi ich všetkým odporúčam a
opätovne sa teším z polohy Bratislavy a možnosti organizovania skvelých
výletov, ktorú vďaka tomu máme), a keď sa k nám pridal môj tato spolu so svojimi
známymi, prezreli sme si Vodné dielo Gabčíkovo v akcii (vodný „výťah” na Dunaji
pre veľké lode :)) a prešli sme sa tiež Starým mestom na nezabudnuteľnom
Prešporáčiku, čo som už spomenula aj na fb blogu ;). Aha, no a mala som veľké
šťastie, pretože som mohla stráviť Deň matiek (26. maj) so svojimi deťmi aj so
svojou mamou :). Čo viac si priať? :)
Medzitým som
dostala niekoľko výborných správ, nadviazala zopár cenných kontaktov, vybavila
niekoľko zaujímavých objednávok. K tomu ešte úžasné ocenenia poľských tvorcov (Zlatá
palma pre najlepšieho režiséra v Cannes pre Pawła Pawlikowského a Medzinárodná
cena Bookera pre Olgu Tokarczuk). Áno. Bol to skutočne dobrý mesiac. Nepochybne
:).
Zawsze z ciekawoscia czekam na konic miesiaca i nowy wpis
OdpowiedzUsuń